Fusion and Fame

Na heerlijk (en aan een stuk door) geslapen te hebben, zouden we de jetlag overwonnen hebben?, naar de lobby van het hotel gegaan om een ontbijtje te scoren. Nou, zeg maar gerust een flink ontbijt! Niet normaal hoe grote porties. Willem zat aan de ei, bacon en aardappel en Sandra aan de blueberry pancakes. Die laatste deels meegenomen, de zogenaamde doggy bag want dat kan morgen ook nog prima gegeten worden :D.

Tijd om de auto op te halen! In tegenstelling tot New York is hier eigenlijk niks op loopafstand, dus eerst de shuttle bus terug naar het vliegveld en vanuit daar met een andere shuttlebus naar het auto verhuurbedrijf. Daar ging alles heel soepel, er werden ons geen extra verzekeringen aangesmeerd, we hebben netjes alles gelezen op het verhuur contract en mochten toen onze mid-size auto gaan uitzoeken. Veel Nissans (bleh) en al snel viel ons oog op een witte Ford fusion. Dat klinkt heel degelijk, maar is echt een onwijs vette bak!!

Besloten om meteen te gaan rijden en richting Hollywood boulevard te gaan voor de Walk of Fame. Daarover heen lopen is een rare gewaarwording, er zijn een soort minder populaire stukken met veel ‘vieze sterren’, zwervers op de grond, nare luchtjes enzo. Naarmate je meer richting het Chinese Theater komt, wordt het schoner, zie je meer bekende namen op de grond en komen er steeds meer mannetjes die je een bustour willen aansmeren. Toppunt was toch wel de ster van de Backstreetboys, die zich bevond in een soort boybandhoekje, naast New Kids on the Block en Boys II Men. Sandra zo blij als een kind natuurlijk! Teruggelopen naar de auto onder het genot van een Frappucino van Starbucks.

Volgende stop: Santa Monica Pier. Onderweg een supermarkt in gegaan, genaamd Ralph’s. Hier 32 flesjes water ingeslagen voor hetzelfde geld als het flesje water wat we vanochtend hebben gehaald…. Meteen wat andere dingetjes gehaald zodat we niet voor veel te veel geld hoeven te ontbijten enzo.

Echt heel erg jammer dat de wolken de lucht volledig in beslag namen tegen de tijd dat we het strand bereikten, maar dat hield ons niet tegen. We moesten en zouden de Stille Oceaan aanraken met onze voeten! Dat was best koud, zeker om dat door een inschattingsfoutje de golf tot aan onze knieën kwam. Nog even over de pier gestruind, met zeer veel entertainment. Bv, een minipretpark, veel souvenirwinkeltjes en straatartiesten. Waaronder een man die stond mee te zingen, niet eens mooi, en te dansen. We denken niet dat hij veel geld verdiend, want het was eigenlijk niet om aan te horen/zien. Maar hij had overduidelijk super veel lol in wat hij deed, daar kunnen de meeste van ons nog een lesje over leren (al zal ik de laatste zijn om te adviseren iets soortgelijks te doen op de pier van Scheveningen).

Aangezien onze buikjes begonnen te knorren aan de boulevard een tentje gezocht om te gaan eten. We kregen een ‘sign’ en zijn taco’s gaan eten bij een super leuk tentje. Ook echt heel lekker gegeten, aardige bediening. Na het eten de auto uit de parkeergarage gehaald, waar bleek dat we uren hebben geparkeerd voor het wereldbedrag van 1 dollar! De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Gekozen om de avond rustig aan te doen, dus met de auto naar Rodeo Drive gereden. Hier bevinden zich alle dure winkels, wat je meteen merkt aan de super schone straten en veel te dure auto’s. Het verkeer in LA is een heel andere ervaring. Waar ze in New York een spelletje maakte van het zo snel mogelijk toeteren als het groen is, is iedereen hier heel relaxed. Moet ook wel, want echt doorrijden is er niet bij. Op sommige stukken is het filerijden van stoplicht naar stoplicht. We snappen nu ook heel goed waarom iedereen een automaat rijdt hier. Uiteindelijk is er maar 1 keer getoeterd naar ons, het is ons nog niet helemaal duidelijk wanneer je door rood rechtsaf mag en wanneer niet… Dus wat we nu doen; stoppen en als ze toeteren doorrijden :D

Zin in morgen: Universal studios!!!!!

Liefs, Willem en Sandra